हवामा हल्लेको शिमलफुल झैं कर्मगतिमा

रह्यो यद्वा लड्क्यो तन, नयन भो मुग्ध चितिमा।

शुक्यो देख्दादेख्दै अगम गहिरो मोहजलधि

सबै बिर्सीहालें विषयतिरको रोदनविधि।।17।।