पढी त्यो ढोकाको सरल खँदिलो श्लोकयुगल

उदेकाई केही समयतक फेरी तल तल।

म फर्कें, फर्कायें नयन, तर त्यो दिव्य नगरी

रह्यो मेरो भित्री हृदयपटमा चित्रित सरी।।37।।