‹‹ ‹ › ››
पखाली ज्योत्स्नाले मुखमलिनता दोष रजनी भयें राम्री गोरी अब त म भनी गद्गद बनी।सफा ऐना जस्ता विमल सरमा कान्ति मुखको झुकी हेर्थी मानू अनुभव लिँदै स्वर्गसुखको।।7।।
