उज्यालो आशाको चहक चुहुँदो चारु बिजुली

जती गर्थ्यो कालो घनपटलमाथी झिलिमिली।

उती हुन्थ्यो मेरो हृदय सहसा सर्र सरस

थियो मानू प्राणै उस घनघटाको परवश।।24।।