उभिण्डो भै लर्के तलतिर, बिपत्तासित गये

नयाँ निस्के आये, अलिछिन उडे, त्यै पथ लिये।

सदा यै ढाँचाले निमिषभर विश्राम नगरी

चलेको देखें त्यो चटकमय लीला हरि हरि।।32।।