Tarun Tapsi


विधाताले मेरा उपर करुणाको वश परी

स्वयं वर्षायेका अमर नगरीका फुल सरी।

थिये सारा प्यारा विहग, तर ती भुर्र सहसा

उडीजाँदा देख्थें किन किन अँध्यारा दश दिशा।।20।।