कठै चल्दो फिर्दो प्रकृतिपुतली त्यो निमिषमा

अकालैमा त्यस्तो गतिसँग परी कालवशमा।

लडेको देख्नाले हृदय सहसा चर्र चिरियो

दया ज्यादा लाग्यो नयनयुगको मोति छरियो।।22।।