निराशाको पर्दा मलिन मनको भेदन गरी

मुटूमा झल्काई अति रुचिर आलोकलहरी।

उनी बोले फेरी जलद सरि धीर ध्वनि गरी

ति जो सुन्दा सुन्दै विलयतक हुन्थे हरि हरि।।3।।