‹‹ ‹ › ››
जुँघा दाह्री तान्ने सरल शिशु जस्तै पथिक ती म सम्झन्थें, हुन्थें प्रणयरसले गद्गद अति।बित्यो एवरीत्या समय, वयले उन्नति लियो रसीलो छायामा प्रणयविधुको कान्ति फिंजियो।।24।।
